Beşiktaş, Ziraat Türkiye Kupası grup aşamasının ilk maçında Kadıköy’de Fenerbahçe karşısında sahadan galibiyetle ayrıldı ve üç puanı hanesine yazdırdı. Kâğıt üzerinde bakıldığında bu sonuç, hem deplasmanda alınması hem de rakibin önemli eksiklerle sahaya çıkması nedeniyle değerliydi. Ancak maçtan sonra yaşananlar, skorun ötesinde başka bir tartışmayı da beraberinde getirdi.
Karşılaşma sonrası yapılan kutlamalar, bir grup maçının kazanılmasından çok daha büyük bir anlam yüklenmiş gibiydi. Sanki Beşiktaş bir üst turu garantilemiş ya da kupayı kazanmışçasına oluşan bu hava, gerçeklikle örtüşmeyen bir abartıyı barındırıyordu. Oysa Beşiktaş’ın bugünkü problemi, tek bir galibiyetle çözülebilecek kadar basit değil.
Bu noktada hafızaları tazelemek gerekiyor. Beşiktaş, Hasan Arat yönetimi döneminde Galatasaray karşısında alınan 5-0’lık galibiyetin ardından da benzer bir tabloyla karşı karşıya kalmıştı. O gün her şey yoluna girmiş gibi görünmüş, camiada sorunların çözüldüğü algısı oluşmuştu. Ancak sonrasında yaşananlar, bu yaklaşımın ne kadar yanıltıcı olduğunu açıkça gösterdi. Sorunlar çözülmedi, yalnızca ertelendi.
Kadıköy’de kazanılan bu kupa maçı da aynı riski taşıyor. Çünkü Beşiktaş’ın sahadaki görüntüsüne bakıldığında hâlâ net bir oyun planından söz etmek mümkün değil. Takımın neyi nasıl oynamak istediği belirsiz. Bu belirsizlik, kadro tercihleriyle daha da görünür hâle geliyor. Kadro yetersizliği ortadayken, anlamsız ve tutarsız oyuncu seçimleri yapılıyor; genç oyuncular ise bu süreçte neredeyse hiç değerlendirilmiyor.
Sorun yalnızca saha içiyle sınırlı da değil. Türkiye Futbol Federasyonu ve Merkez Hakem Kurulu ile ilgili yaşanan süreçler, Beşiktaş cephesinde uzun süredir ciddi bir rahatsızlık yaratıyor. Hakem kararları ve federasyon pratiğinin Beşiktaş aleyhine işlediği algısı, kulüp üzerinde hem sportif hem de psikolojik bir baskı oluşturuyor. Ancak daha önemlisi, mevcut yönetimin bu başlıkta bugüne kadar somut bir çözüm üretememiş olması.
Bugün gelinen noktada Beşiktaş, TFF nezdinde etkisiz kalan ve süreci yönetemeyen bir görüntü çiziyor. Bu durum, sahadaki kırılganlığı da doğrudan besliyor. Federasyonla ilişkilerde net ve güçlü bir duruş sergilenememesi, Beşiktaş’ın sadece bugününü değil, gelecekteki rekabet gücünü de olumsuz etkiliyor.
Sonuç olarak; Kadıköy’de alınan galibiyet kıymetsiz değil ama yeterli de değil. Beşiktaş’ın ihtiyacı olan şey, anlık sevinçler ya da abartılı kutlamalar değil; tutarlı bir oyun planı, doğru kadro yapılanması ve saha dışındaki sorunlara karşı güçlü bir yönetim refleksi. Aksi hâlde kazanılan her maç, çözüm değil sadece geçici bir yanılsama olmaya devam edecek.
