Karıncaların Böylesi

Geçen yıl ilk kez tanıştık uçan karıncalarla. Ziyaretin kısası makbuldür deyip uçup gittiler. Bu yıl Haziran ayında minik karıncalar karşıladı bizi. Tabii ki eve yerleşmelerine engel olmak istedim. Ben olaylar silsilesi ile uğraşırken minik karıncalar nasıl uçan karıncalara dönüştülerse, kimse fark etmeden evi istila ettiler ve beni de hem rahatsız hem huzursuz ettiler. İnadına nispetine evde rahatça uçuşuyorlar, pat kulağıma giriyor, pat burnuma kaçıyorlardı. Kap kaçağa çok fazla dikkat etmem gerekiyordu.

Biliyorum ki Belediyeler iç mekâna karışmazlar. Yine de Zabıta beni yönlendirdi. Dükkâncılar haşere ile nasıl baş ediyorlardı? Sordum soruşturdum ve Heybeli Adadan yetkili bir kişiden ilaç alıp evi ilaçlattım. Uçan karınca ordusu mutfak camımın çerçevesini yuva bellemişti. Muşig kedimiz yaşamış olsaydı bu kadar kolay konaklayamayacaklardı. O günden sonra hiç yaşayan uçan karınca görmedim fakat her sabah git gide azalan bir miktarda ölü olanları topladım.

“Sinek bir şey değil, mide bulandırır” derler. Biz yıllardır hep haşere ile uğraşmaya alıştık. Haftanın belirli gün ve saatinde Kınalı Ada/Nar Çiçeği sokağında ilaçlama yapıldığına göre adamızın diğer sokakları da her halde ilaçlanıyordur fakat yeterli olmuyor.

Bu durumun nedenini sordum, araştırdım ve şunu öğrendim. İlaçların Bakanlıktan geldiğini biliyoruz. Prens Adalarında haşere gözle görülür biçimde mütasyona uğradı. Tanımadığımız türden sineklerle karşılaşıyoruz. Örneğin adamızda tatarcık yoktu. Yirmi yıl önce Dalyanda tanışmıştım tatarcıkla ve hiç sevmemiştim.

Yapılacak tek şey ilacın dozunu arttırmak veya daha etkili ilaçlar püskürtmek fakat bu kez çok daha önemli bir konu çıkıyor ortaya çünkü bu kez ilaçlama insan sağlığına zarar verdiği için Bakanlık sağlıksız ilaçlamayı yasaklıyor.

Uçan karıncalar için yapmış olduğumuz ilaçlamanın gerçekten de bende alerji yaptığını ve ilaç almak zorunda kaldığımı da sizlerle paylaşmak istedim

Sosi Cındoyan

10.07.2022