Klasik devirde Klikya olarak adlandırılan Mersin’in tarihten önceki devirlerden beri önemli bir yerleşim yeri olduğu bilinmektedir.
Yumuktepe ve Gözlükule’de yapılan kazılarda en alt tabaka olarak “Neolitik Devir” tespit edilmiştir. I. Dünya Savaşında İtilaf Devletlerinin işgaline uğrayan Mersin, Milli Mücadele ile 3 Ocak 1922’de tekrar Türk hâkimiyetine girmiştir. 1924 yılında Mersin adıyla vilayet olmuş, 1933 yılında da Merkezi Silifke olan İçel ile birleştirilerek İçel adını almıştır. Mersin’in sınırları içinde yer alan yerleşim yerlerinin, tarih içinde birçok farklı siyasal ve yönetsel yapı içinde yer aldığı görülmektedir. Araplar ve Bizanslılar arasında bir kaç kez el değiştiren bölge, Araplarca “sûğur” adı verilen sınır bölgelerinden biri olmuştur. Türkler’in bölgede ilk kez görülmeleri ise Anadolu Selçuklu Devleti’nin kurucusu Kutalmış oğlu Süleyman Şah önderliğindeki Türkmen gruplarının 1082-1083 yılları arasındaki akınlarıyla olmuştur.
Çukurova Bölgesi, 30 Ekim 1918 tarihinde imzalanan Mondros Mütarekesinden sonra İngilizler ve Fransızlar tarafından işgale uğramıştır. İşgalden itibaren büyük zorluklar yaşanmış olmasına karşın bu durum Mersinlileri yıldırmamış, Mersin ve çevresini Kuvayimilliye’nin güçlü direniş cephelerinden birisi haline getirmiştir. Çukurova’nın kurtuluş tarihinde “20 günlük ateşkes” adıyla bilinen olay TBMM hükümeti ile Fransa arasındaki savaşı sona erdirecek zeminin oluşmasını sağladı.
Atatürk’ün Mersin ziyaretleri
Atatürk yurdun birçok yerini olduğu gibi, Mersin’i de birçok defa ziyaret etmişti. Mersin’e ilk ziyareti Cumhuriyetten önce 5 Kasım 1918’de oldu. Atatürk, bu ziyaretinde Silifke sınırları ve Toros eteklerinde, karakolların artırılmasını ve dağ köylerine depolardaki yeni silah ve cephanelerden bol miktar da dağıtılmasını yetkililere tavsiye etmişti. Atatürk 1925’te yine Eşi Latife Hanımla birlikte Mersin’e gelmiş ve günümüzde Atatürk Evi olarak müzeye dönüştürülen Christmann Köşkü’nde misafir edilmişti. Atatürk daha sonra bir kaç kez daha kenti ziyaret etti.
