Tarih 8 Haziran 2021… Kavurucu bir yaz günüydü. Bostancı motor iskelesi kalabalık, hava boğucu ve ağırdı. Güneşin yakıcı sıcaklığı, insanın nefesini kesen bir duvar gibi üzerimize çökmüştü. Bir anda dünyam karardı; bayıldım. O andan sonraki dakikalar, sis perdesi ardında kayboldu. Zaman sanki bir süreliğine koptu.
Yerde gözlerimi açtığımda karşımda bir sağlık görevlisinin şefkatli yüzünü gördüm. Adını hâlâ bilmiyorum; ama o, yaşam kurtarmak üzere yetişmiş gerçek bir kahramandı. Prens Adaları’nda görevliydi; her gün adalıların sağlığı için çalışan sessiz bir nefer… Bayılmamın ardından saniyeler içinde yanıma gelmiş, 112 Acil hattını aramış, merakla etrafı saran kalabalığı nazikçe uzaklaştırmıştı.
Sakin sesiyle, “Kıpırdamayın, derin nefes alın. Adınızı söyler misiniz?” dedi.
O anlarda bilincim bulanıktı; fakat sesindeki huzur ve profesyonellik içime güven verdi.
Kısa süre sonra 112 ekibi geldi. Boynuma koruyucu bir atel takıp büyük bir özenle ambulansa aldılar. Birkaç dakika öncesine kadar içimde fırtınalar koparken, şimdi etrafımda yalnızca o insanların güven veren elleri ve sesleri vardı.
FSM Hastanesi’nde birkaç saat geçirdim. Doktor kardeşim kısa sürede yanıma geldi. Tetkikler yapıldı, sonuçlar iyiydi. Hayatım emin ellerdeydi. Akşamüstü Büyükada’daki evime döndüm; başım sarılı, biraz yorgun ama yaşadığım için minnettardım.
O gün anladım ki, hayatın her anı kıymetli. Bazen bir nefesin, bir elin, bir bakışın değeri ölçülemez. Beni o sıcakta hayata döndüren o paramedik, benim için bir kahramandı.
Ona ve diğer tüm sağlık çalışanlarına minnettarlığımı kelimelerle anlatmak güç.
Sağlık çalışanlarının değeri, ancak onların bir hayatı kurtardığı o anlarda anlaşılır.
Hayat beklenmedik anlarla doludur; ama ne mutlu ki, her anın içinde bir kahraman gizlidir. O kahramanlar, insanlığın en sessiz ama en güçlü şiiridir.
⸻
Haluk Direskeneli
